Í framhaldi af háfleygum skoðunum mínum um Apple og leyfismál, þótti mér vænt um þetta quote í Anne Sweeney, sem er yfir nýjum miðlum hjá Disney:

Fear of piracy had driven Disney to be aggressive in its pursuit of new media, Sweeney said. “We now understand that piracy is a business model. It exists to serve a need in the market—specifically consumers who want TV content on demand. And piracy competes for consumers the same way we do—through quality, price and availability.”
Uppruni hér.

Nákvæmlega! Með því að halda í erfið og ósveigjanleg leyfismódel eru stúdíóin að ala upp efnisþjófa. Það þýðir ekkert að vera með “cliffhanger” seríur eins og Lost og ætla svo að sýna þær hálfu ári seinna hér en í Bandaríkjunum. Með því er einfaldlega verið að setja pressu á fólk að finna aðrar leiðir til að verða sér úti um efnið, og einu leiðirnar sem eru til eru ólöglegt niðurhal.

Svo þegar fólk er einu sinni komið á bragðið, þá er hætt við að meira fylgi í kjölfarið.

Leyfið okkur að kaupa efnið ykkar – plís! 🙂

Það er kominn nýr bíll á heimilið. Og hvað er meira viðeigandi fyrir nörda eins og okkur en Prius?

Fyrir þá sem ekki vita er Prius svokallaður tvinn-bíll. Það þýðir að hann er með tvær vélar: bensínvél og rafmótor. Í hvert sinn sem maður bremsar eða fer niður brekku, hleður bíllinn rafgeyminn fyrir rafmótorinn. Tölvan í bílnum sér svo um að nýta báða mótorana sem best. Niðurstaðan er sú að bíllinn eyðir um eða innan við 6 lítrum á hundrað kílómetrum í innanbæjarakstri og við erum samt að tala um alvöru bíl – sama stærðarflokk og Avensis eða Nissan Primera, sem eyða um það bil tvöfalt meira.

Bensínvélin er bara 1,5 rúmlítrar, en ekki láta það plata ykkur. Þegar gefið er í taka báðar vélarnar á saman og niðurstaðan er sú að upptakið er miklu meira en t.d. í Corollunni sem við áttum áður, sem var þó 1,6 og mun léttari bíll.

Þetta er vissulega nýleg tækni. Til að mæta efasemdum fólks um endingu hennar hafa Toyota menn brugðið á það ráð að setja 8 ára ábyrgð á allt sem viðkemur tvinn-tækninni í bílnum. Reynslan hingað til hefur reyndar sýnt að þetta er mjög áreiðanleg tækni, en fyrstu svona bílarnir fóru að koma á almennan markað erlendis fyrir einum 6 árum.

Nördafaktorinn spilar auðvitað stóra rullu í þessum kaupum, en málið er að þetta er að auki hagkvæmt og umhverfisvænt.

Nýr Prius kostar nákvæmlega jafnmikið og ódýrasta gerðin af sjálfskiptum Avensis, eða 2.770.000 kr. hjá umboðinu (okkar er reyndar keyptur notaður). Mér reiknast til að við munum lækka bensínkostnaðinn okkar um sirka 8.000 krónur á mánuði með þessum kaupum og erum þó núna á stærri bíl en áður. Ekki flókið reikningsdæmi það.

Sömuleiðis reiknast mér til að við munum minnka koltvísýringsútblásturinn á heimilinu um 1,5 tonn á ári: m.v. 15.000 km á ári lætur sjálfskiptur Toyota Corolla 2000 frá sér um 3,25 tonn, meðan Prius 2004 lætur aðeins frá sér um 1,75 tonn á sömu vegalengd.

…og ef þið haldið að það skipti ekki máli að hugsa um losun gróðurhúsalofttegunda þá mæli ég með að þið kíkið á mynd Al Gore: An Inconvenient Truth.

Reyndar þarf ekki annað en þetta graf sem birtist í Technology Review í sumar til að sannfæra mig. Skoðiði myndina vandlega. Endinn á svarta strikinu, þar sem stendur “377” er ekki prentvilla – strikið endar raunverulega þarna! Er tilviljun að þetta gerist samhliða iðnbyltingunni? Kannski, ef þið hlustið of mikið á áróðursmaskínu repúblikananna, en kommon…

Ég er ekki í nokkrum vafa um að hybrid-tækni verður komin í nær alla nýja bíla innan 8 ára og á bara eftir að verða betri.

P.S. Nei, ég er ekki á prósentum hjá Toyota – ennþá…

Uppfært í júlí 2007

• Reynslan af Prius
• Prius vs. Hummer

Tók þessa mynd í sumar og fann hana núna í einhverri tiltekt hjá mér.

[smellið á myndina til að sjá stærri útgáfu]

Þetta er s.s. fjallasýn í Borgarfirðinum, sem var ekkert spes þegar maður var að alast upp þarna en verður glæsilegari eftir því sem maður sér hana sjaldnar. Frá vinstri til hægri eru þarna Hestfjall, Skarðsheiði, Skessuhorn, Brekkufjall og Hafnarfjall. Svo má týna sér í því að telja upp nöfnin á hinum ýmsu tindum og minni “hólum” 😉

Myndin er sett saman úr 10 myndum á venjulegu sniði og svo skeytt saman með hinu stórsniðuga AutoStitch forriti. Mæli með að áhugamenn um ljósmyndun kíki á græjuna.

Fyrir nokkrum vikum skrifaði ég um raforkuþörf vélabúa heimsins og gerði tilraun til að reikna orkuþörf Google í því samhengi.

Í vikunni rakst ég svo á þessa grein frá SF Gate um raforkuþörf bandarískra IT fyrirtækja:

Google is a prime example of a fast-growing company that faces huge power demands. The company “has stated that power is (one of their) top operating expenses for the company,” Papadopoulos said.

The Sun executive estimates Google already spends $100 million to $200 million on its energy bill each year and that number will likely grow as the search engine giant continues to add more server computers.

Það eru 7-14 milljarðar króna, takk fyrir.

Annar athyglisverður punktur:

… However, he doesn’t think in the long run data centers will actually consume less energy.

“Do you see the high-tech industry saying we don’t need more space, we don’t need more performance?” he said.

Sem sagt, þrátt fyrir sparneytnari búnað, eru fyrirtækin bara líkleg til að halda áfram sömu raforkuþörf, en bæta frekar við þjónustuna.

Ég ítreka því fyrri ábendingar um tækifæri fyrir Ísland á þessum markaði. Fleiri snúrur og við gætum verið á grænni grein.

Uppfært: Önnur áhugaverð grein um þetta efni úr Information Week.

Á föstudaginn var urðu nokkur tímamót í efnisdreifingu hérlendis. Þetta fór ekki mjög hátt, en er þó þróun sem vert er að veita athygli.

Þannig er að nú geta þeir sem eru með afruglara frá Digital Íslandi og þeir sem eru með ADSL sjónvarp frá Símanum keypt aðgang að miðlum hins aðilans án þess að þurfa að bæta við afruglara þeirra. Flókið? Ekki svo:

• Fyrir þá sem eru með Digital Ísland: Þið getið núna fengið Enska boltann (allar 5 rásirnar) í gegnum Digital Ísland afruglarann. Til þess hringið þið í Símann í 800-7000 og skráið ykkur þar. Nokkrum mínútum síðar geturðu horft á uppáhaldsleikina þína.
• Fyrir þá sem eru með ADSL sjónvarp Símans: Þið getið núna fengið Stöð 2 og Sýn í gegnum ADSL myndveituna ykkar. Til þess hringið þið í 365 í 515-6100 og – voila – þessar stöðvar detta inn á nýjum stöðvanúmerum á svörtu fínu fjarstýringunni.

Þetta er nokkuð óvenjuleg aðferð sem þarna er farin, þ.e. að einn aðili selji áskrift á dreifikerfi annars. Reyndar skilst mér að það sé einstakt í heiminum. Í öðrum löndum hefðu dreifikerfin einfaldlega samið við efnisveiturnar um heildsölu á efni þeirra, en þessa lendingu má líklega rekja til togstreitu á milli fyrirtækjanna tveggja.

Útkoman er í sjálfu sér nokkurnvegin sú sama fyrir neytendurna. Aðalmálið er að þurfa ekki að leggja út í frekari fjárfestingar og vesenið við enn eitt boxið við sjónvarpið til að ná nýjum stöðvum. Bara eitt símtal og málið er afgreitt. Á sumum svæðum veit ég líka að aðeins annað dreifikerfið er til staðar og þannig opnast nú t.d. möguleiki á áskrift að Stöð 2 á nokkrum stöðum þar sem ekki var hægt að ná henni áður.

Áður voru frístöðvar beggja aðila, Sirkus, NFS og SkjárEinn komnar í dreifingu á báðum kerfunum. Það ku hins vegar ekki vera von til þess að erlendu pakkarnir fari í sams konar dreifingu, enda er framboðið þar að mestu leiti sambærilegt hjá 365 og Skjánum.

Breytinguna má annars rekja til Jafets-nefndarinnar svokölluðu sem samgönguráðherra skipaði samhliða útgáfu fjarskiptaáætlunar 2005-2010. Ég hef áður lýst hrifningu minni á því skjali.

Nefndin lagði að vísu til sem fyrsta kost þá gölnu leið að efnisveitur myndu allar reka saman eitt stafrænt dreifikerfi sem allir myndu svo nýta sér. Sem betur fer varð sú leið ekki ofan á og í staðinn voru sett svokölluð “must carry” og “may carry” ákvæði (sem verða að ég held að lögum í haust). Þau þýða í stuttu máli að eiganda dreifikerfis er skylt að dreifa áskriftarstöðvum efnisveitu sé farið fram á það og heimilt að dreifa frístöðvum hennar án sérstaks leyfis.

Hvað sem öllu líður er niðurstaðan til hags fyrir neytendur (aukið úrval og þægindi) og á eftir að koma sér vel fyrir báðar fyrirtækjablokkirnar.

Þetta kemur í ljósi óhugnarlegra frétta síðustu viku og umræðu í kjölfarið.

Ég held að það sé ekki spurning að kvikmyndir og tölvuleikir gefa veiku fólki hugmyndir að útfærslu ofbeldisverka, hins vegar er ástæða til að efast um að þau valdi þeim.

Þetta getur skýrt það sem virðist við fyrstu sýn þverstæða, að eðli ofbeldisverka helst oft í hendur við það sem sést í samtíða bíómyndum, en á sama tíma hafa rannsóknir ekki getað bent á fylgni milli kvikmyndaáhorfs eða tölvuleikjaiðkunar við tíðni slíkra glæpa.

Tölvuleikir gera fólk ekki veikt, en geta gefið veiku fólki hugmyndir.

Uppfært: Hér er grein hjá Forbes um svipuð mál tengd skotárásinni í Montreal í síðustu viku.