Þetta átti upphaflega bara að vera svar við bloggfærslu Sveins vinar míns Tryggvasonar um málið, en það stóð hvort eð er til að gera úr þessum pælingum bloggfærslu… 🙂

Ég mætti. Fyrirlesturinn var þrælgóður, enda þaulæft “performance”. Það gáfust 20-30 mínútur í spurningar svo vandinn var ekki að Gore gæfi ekki færi á sér, spurningarnar sem hann fékk voru bara svo lélegar og algerlega lausar við krítík. Í stað þess að velja fólk af handahófi til spurninga hefði verið miklu betra fyrirkomulag að senda inn spurningar fyrirfram (eða á staðnum í SMS) og velja svo úr þær bestu. Þetta er svo verðmætur tími að það var synd að hann færi í mismunandi útgáfur af “þú ert frábær og ég er sammála þér” dulbúið í spurningaformi.

Ég hefði t.d. haft gaman af að sjá Gore svara spurningunni um það hvort Íslendingar eigi að axla ábyrgð í losunarmálum heimsins með því að taka til okkar álver og framleiða þar með “aðeins” 1.6 tonn af CO2 fyrir hvert tonn af áli á móti ca. 20 tonnum eins og raunin er í flestum öðrum álverum heimsins (þó að miðað við þessi hlutföll megi vissulega ennþá tala um “koltvísýringsverksmiðjur” með ál sem aukaafurð). Það hefði verið fróðlegt að sjá upplitið á salnum ef svarið hefði verið á þann veg sem ég býst við.

Heilt yfir eru samt nokkrar óumdeildar staðreyndir í þessum málum:

• Magn CO2 í andrúmsloftinu er langt yfir því sem það hefur verið í nokkur hundruð árþúsund og það er að megninu til vegna brennslu mannsins á kolefnaeldsneyti
• Hitinn á jörðinni hefur hækkað um 0,5°C á síðustu 100 árum
• Í vísindasögunni er sjaldgæft að sjá jafnmikla samstöðu vísindasamfélagsins um nokkurn hlut eins og það að maðurinn eigi þátt í þessari hitaaukningu. Þetta er sami vísindaprósessinn og færði okkur nútíma læknavísindi, iðnbyltinguna og Pepsi Maxið þannig að við skulum fara varlega í að vantreysta honum. Það er hins vegar enn deilt um það hversu stór þessi hlutur er, hversu mikil hitaukningin muni verða og hvaða afleiðingar hún muni hafa.

Ég hef áður bent á að þetta er ekki stóra vandamálið sem þarf að leysa. Vandamálið sem þarf að leysa er fátæktin í heiminum, þannig að það verði ekki bara við – ríku þjóðirnar – sem geta tekist á við mögulegar afleiðingar af loftslagsbreytingum (af mannavöldum eða ekki) heldur líka hinar. Það er ekkert stórmál að takast á við fólksflutninga, jafnvel tugmilljóna manna, í breytingum sem verða á áratugum með þægilegum fyrirvara EF það er nægilegt fjármagn á viðkomandi svæðum til að takast á við þá.

Ég minni á að á síðustu 50 árum höfum við “tekið við” meira en 3 milljörðum nýrra jarðarbúa á sama tíma og meðallífsskilyrði hafa snarbatnað – og það var ekki einu sinni skipulagt.

Smá pæling í umræðuna um bensínverð.

Af hverju tekur ekki eitthvert olíufélagið sig til og fer að selja bensín án álagningar? Þetta hljómar auðvitað fáránlega, en skoðum þetta aðeins í ljósi ókeypis hagfræðinnar.

Olíufélögin þreytast ekki á því að kvarta yfir því að þau eigi minnstan þátt í bensínverðinu og að hver króna sem þau leggi á lítrann margfaldist vegna virðisaukaskatts, bensíngjalds og annarrar skattlagningar. Sem sagt – fyrir hverja krónu sem olíufélag vill taka aukalega af lítranum þarf félagið að hækka útsöluverðið á lítranum sjálfum um kannski 2-3 krónur.

En af hverju ekki að lækka frekar verðið á lítranum þannig að hann komi út á sléttu? Með því mætti sennilega margfalda viðskiptavinafjöldann og svo gæti félagið einbeitt sér síðan að því að selja vörur og virðisaukandi þjónustu sem eru með margfalt betri álagningu. Staðreyndin er sú að krónurnar sem olíufélag fær útúr því að selja viðskiptavini eitt Prins Póló (sem er líklega selt með 40% álagningu á svona stöðvum) eru fleiri en þeir fá af heilum bensíntanki þó þær hækki lítrann um eina krónu (40 krónur af fullum tanki af hverjum þeir fá etv. 15-20).

Þetta er alþekkt módel – “loss leaders”. Mjólk er gjarnan seld í dagvöruverslunum án álagningar og jafnvel með neikvæðri framlegð, metsölubækur í Bónus fyrir jólin, flugmiðar hjá lággjaldaflugfélögum og svo framvegis. Framlegðinni er svo náð af vörunum sem hafa miklu hærri álgagningu, gosi, hangikjöti og bílaleigubílum svo dæmi séu tekin. Þetta er líka ástæðan fyrir því að það er varla til sú verslun lengur sem reynir ekki að troða upp á mann gosflösku og Mentos-tyggjói við afgreiðsluborðið. Kreista nokkrar ódýrar krónur útúr viðskiptavininum fyrst það er búið að lokka hann inn.

Kaldhæðnin við þetta er það að í rauninni eru það sjálfsafgreiðslustöðvarnar sem hafa ekkert nema álagninguna til að lifa af. Þjónustustöðvarnar hafa hins vegar ótal tækifæri til að ná peningum af viðskiptavinum sínum og hafa því tækifærið til að gera eitthvað að “skekjandi” (e. disruptive) í verðlagningu á þessum markaði.

Ofangreind viðskiptaráðgjöf til olíufélaganna er í boði hússins 😉

Ferðin okkar til Úganda og Rúanda var í stuttu máli stórkostleg. Maður skilur heiminn alltaf örlítið betur eftir því sem maður sér fleiri hliðar hans. Meira um það í alvarlegari færslu næstu daga. Hér eru hins vegar smá sýnishorn frá föstudeginum var.

Við sigldum sem sagt niður efstu 36 kílómetra Nílar (nánar tiltekið Hvítu-Nílar) á föstudaginn var. Á myndinni hér til hliðar má sjá undirritaðan í vondum málum í flúðum sem kallaðar eru “Bad Place”. Þetta eru einar af fjórum “fimmtu gráðu” flúðum á leiðinni.

YouTube vídeóin hér að neðan sýna svo fleiri góð augnablik úr ferðinni. Fyrri senan er “highlights” vídeó af bátunum 6 sem fóru í ferðina þennan dag, en í seinni senunni er ég búinn að klippa saman skotin af okkar bát – “Team Iceland”.

Ferðasagan kemur svo í ítarlegu máli og myndum í næstu viku eða svo þegar við erum búin að vinna úr öllum myndunum.

Þessi biður að heilsa ykkur á meðan…

Í fyrramálið förum við á vit ævintýranna í Afríku. Má eiginlega segja að við höfum “eipað” á þessu 🙂

Þeir sem hafa áhuga geta skoðað ferðaplanið.